Stolp slaat toe in schaakthriller

LIMMEN - Op vrijdag 20 oktober speelden de schakers van SV Vredeburg de vierde ronde van de interne competitie. Veel voorspelbare uitslagen werden genoteerd. 

Nico Pepping had het in de eerste drie ronden uitstekend gedaan met twee overwinningen en mocht prompt aantreden tegen titelhouder Bert Hollander. Hoewel hij nog serieus verzet leverde, werd Pepping hardhandig tot de orde geroepen middels een knallende koningsaanval. Koploper Bob Stolp trof in Barry Blekemolen een stugge tegenstander. Stolp ontwikkelde een pionnenoffensief op de koningsvleugel en Blekemolen controleerde de ruimte op de damevleugel. De partij mondde uit in een thriller en pas na middernacht – in een eindspel met aan weerszijden een loper en vier pionnen – wist Stolp via tempowinst een winnend voordeel af te dwingen.

“Altijd als ik tegen sterkere tegenstanders moet, speel ik heel goed, maar dan maak ik op het laatst toch een fout en ga ik eraan”, verklaarde Gijs Pouw voorafgaand aan zijn duel tegen de hoger gerangschikte Harold Ebels. En precies zo ging het! De in Limmen woonachtige Fransman Cédric Lagarrigue is beslist een aanwinst voor SV Vredeburg: na vier overwinningen in evenzoveel ronden is hij opgeklommen naar de tweede plaats op de ranglijst. Hij speelde weloverwogen, daar waar tegenstander Pieter Klein juist ‘met de Franse slag’ – te snel en een beetje speculatief – speelde. 

Dean Piepers nam tegen de ijzersterke Luc Janssen te veel hooi op zijn vork met een pionoffer op de koningsvleugel. Janssen keerde de aanval en bouwde het materiële voordeel uit naar een vol punt. Marcel Wester verleende door het vroege verlies van een loper medewerking aan de makkelijke zege van Theo Al. Harry Levering speelde uitgekookt en trakteerde Dick Aafjes op een onverwachte nederlaag. Adrie Beentjes keek zettenlang aan tegen een ‘lelijke loper’. De raadsheer bleef opgesloten achter de vastgezette eigen pionnen en kon pas actief worden door het offeren van een tweetal pionnen. Mede hierdoor kon Tars Wanders de overwinning uit het vuur slepen. De partij tussen Arthur Wilbie en Jan Brantjes was er één met wisselende kansen die uiteindelijk op remise uitliep. Dit nadat Brantjes zijn overgebleven paard moest geven om de laatste pion van Wilbie van promotie te weerhouden. Toch was er bij deze partij sprake van ‘winnaars’… in die zin dat de omstanders genoten van het geboden spektakel.